شعری زیبا

گر به مهدیه قدم بگذاری

دل قوی دار که اندر حرم دلداری

این مکان خانه شاهانه فرزند علیست

چشم دل باز کن ار در طلب دیداری

خود طبیب است و حسینیه شفاخانه او

به شفاخانه یار آی اگر بیماری

این بنا با مدد اهل ولا ساخته شد

دارد آری به دل خویش نهان اسراری

عاشقانی که ز دیوار و درش می بوسند

دیده اند از شه دین معجزه بسیاری

شیعه را حصن حصین است چنین درباری

نه فقط ملت شهرپیر همگان میدانند

در حسینیه بود پرتوی از انواری

علمی هست در این خانه به نام عباس

***

هشتم ماه محرم که شب تاسوعاست

می شود در گذر عشق خیابان خونرنگ

نیست در خاطر تاریخ چنین کشتاری

آری این جلوه عشق است به دربار حسین

گوهر گمشده دریاب اگر هشیاری

وقت آن ست که با همت ارباب کمال

پاس داریم ز خیرات چنین آثاری

بخش درمانی وهم حوزه فرهنگی را

تقویت کن که در این ره قدمی برداری

این بنا توسعه میخواهد و تکمیل بنا

کاندر این کار خرد را نبود انکاری